Вольны горад
Сонца толькi пачало ўзыходзiць, калi Вандроўнiк ступiў на дарогу, якая вядзе да Вольнага горада. Ён выйшаў з лесу i накiраваўся да месца, пра якое чуў увесь свет, але ў iснаванне якога верылi далёка не ўсе. Стаць жыхаром Вольнага горада было не складана. Калi чалавек быў добрасумленны, без прымхаў i меў прафесiю цi жадаў авалодаць якой-небудзь, ён заўсёды атрымлiваў запрашэнне. Менавiта на гэтых трох простых рэчах трымалася месца, якое ўвесь час прываблiвала да сябе шмат людзей. Вандроўнiк таксама хацеў стаць часткай гэтага чароўнага грамадства, дзе кожны дапамагаў адзiн аднаму i дзе самай вялiкай каштоўнасцю было сумленне...